Гимн Министерства

 

 Жыццё iдзе, жыццё бяжыць,

Ляцiць наперад без аглядкi.
Сыходзім мы, а лесу жыць
I вабіць хараством нашчадкаў.

ПРЫПЕЎ:

Няма найлепшае красы,
Чым лесу роднага акраса.
Не толькі росцім мы лясы–
Расцём і caмi з iмi разам.
У шчаслівы час i ў час бяды,

У якix бы нi былі мясцінах,
Дадому кліча нас заўжды
Зялёная краса Айчыны.

ПРЫПЕЎ:

Пад пошум соснаў i бяроз
Мы тчэм жыцця свайго аснову.
I слова «лес», i слова «лёс»
Сугучны ўсё ж невыпадкова.
Жыццё iдзе, жыццё бяжыць,

Стралой мільгаюць дні за днямі.
А нам без лесу ўжо не жыць,
Бо ў нас урос ён каранямі.

Шумяць бары, шумяць гai
I навяваюць прахалоду.
Удзень i ўноч свой вечны гімн
Лясы спяваюць лесаводам.